মোৰ নৱতম অভিৰুচিৰ জন্ম হ'ল। প্ৰায়বোৰ কাকত- আলোচনীতেই ( বিশেষকৈ 'প্ৰান্তিক'ত) লেখা এটাৰ তলত লেখকৰ নাম- ঠিকনাৰ লগতে ফোন নম্বৰ নাইবা ইমেইল থাকে। লেখা পঢ়িয়েই ইমেইল কৰোঁ। ইমেইল নাথাকিলেহে ফোন কৰোঁ – : "হেল্লো… মানে আপোনাৰ অমুকত প্ৰকাশিত তমুক লেখাটো পঢ়ি বহুত ভাল লাগিল…ধন্যবাদ।" এই এটাই বাক্য বিভিন্নজন লেখকৰ কাণৰ কাষত আবৃত্তি কৰি থাকোঁ। লেখকজনেও ধন্যবাদেৰে ফোনকল সামৰে। অদ্ভুত আনন্দ লাভ কৰোঁ। এয়াই মোৰ নতুন অভিৰুচি। সচাকৈয়ে অদ্ভুত আনন্দ। লেখকজনেও হয়তো পাঠকৰ মতামত শুনি মোৰ দৰেই অদ্ভুত আনন্দ লাভ কৰে। সকলো লেখকেই হয়তো পাঠকৰ পৰা প্ৰেৰণা বিচাৰে। পাঠকৰ মতামত জনাৰ বাবে অধীৰ আগ্ৰহেৰে অপেক্ষা কৰি থাকে। কিয়নো লেখকৰ সৃজনশীল সৃষ্টিত পাঠকৰ অনুপ্ৰেৰণাৰ উল্লেখযোগ্য অৱদান আছে। Like this post? Don’t forget to share it with your friends!

মোৰ প্ৰিয় ঔপন্যাসিক বৈদূৰ্য্য বৰুৱাৰ অসমীয়া উপন্যাস নাইবা শ্বেক্সপীয়েৰৰ নাটকবোৰ মই বাৰে বাৰে পঢ়োঁ। কাঞ্চন বৰুৱা ( ভূৱন মোহন বৰুৱা) ৰ 'অসীমত যাৰ হেৰাল সীমা'ও মই বাৰে বাৰে পঢ়োঁ। মোৰ প্ৰিয় বাংলা সাহিত্যিক হুমায়ুন আহমেদৰ 'হিমু ছিৰিজ' মোৰ আটাইতকৈ প্ৰিয়। সচাকৈয়ে হিমু চৰিত্ৰটো বৰ আমোদজনক। যদিও সত্যজিত ৰায়ৰ ফেলুদাৰ দৰে ই ৰহস্যময় নহয় তথাপিও হিমুৰ গল্পবোৰ পঢ়িলে পাঠকৰ মনত এটা ৰহস্যৰ সৃষ্টি হয়। এতিয়ানো হিমুয়ে কি কৰিব? এই প্ৰশ্ন বাৰে বাৰে মনটোত জাগি থাকে। ইয়াত 'একজন হিমু কয়েকটি ঝিঁঝিঁ পোকা'(১৯৯৯) নামৰ উপন্যাস খনৰ পৰা কিছু অংশ তুলি ধৰা হ'ল- 'আমার চেহারায় খুব সম্ভবত I am at your Service জাতীয় ব্যাপার আছে। আমি লক্ষ করেছি প্রায় সব বয়েসী মেয়েরা আমাকে দেখলেই টুকটাক কিছু কাজ করিয়ে নেয়। তার জন্যে সামান্য অস্বস্তিও বোধ করে না। নিতান্ত অপরিচিত মহিলা নির্বিকার ভঙ্গিতে আমাকে বলবে–এই ছেলে, এই হলুদ পাঞ্জাবি, একটা রিকশা খুঁজে দাও তো। রিকশা না পেলে বেবিটেক্সি। মালীবাগ যাব। ভাড়া ঠিক করে এনো। কেয়ক এই ধরনের কাজ আমি আগ্রহের সঙ্গে করি। দরদাম করে রিকশা ঠিক করি, জ

উৰিব নোৱাৰো আমি কিন্তু সপোন দেখোঁ উৰিবলৈ। ভাল কথা সপোন দেখা ভাল কথা। কিন্তু অযথা সপোন দেখি সপোন ভগাৰ যন্ত্ৰনাত নিজকে কষ্ট দিয়া বৰ বেয়া কথা। © ইনু Like this post?  Don’t forget to share it with your friends!

আজি নিশাও বৰষুণ দিছে। কিহৰ দুখতনো আকাশে ইমান কান্দে! মোৰ আৰু আকাশৰ এটাই মিল ময়ো কান্দো - আকাশেও কান্দে! চাওকচোন আকাশলৈ এতিয়াও ধাৰাষাৰ চকুলো সৰিয়েই আছে। © ইনু Like this post? Don’t forget to share it with your friends!

এন্ধাৰ নামিছে জানেনে আপুনি? যেনকৈ এন্ধাৰ নামিছে যুগে যুগে প্ৰতিজন সৎ  ব্যক্তিৰ জীৱনলৈ। ঠিক তেনেকৈয়ে এন্ধাৰ নামিছে মোৰ জীৱনলৈও। সাৱধান হ'ব আপুনি আপোনাৰ জীৱনলৈও এন্ধাৰ নামিব পাৰে আপুনি নজনাকৈয়ে। হয়, আপুনি ঠিকেই শুনিছে মই আপোনাক সাৱধান হ'বলৈ কৈছোঁ। জানেনে আপুনি সচাঁকৈয়ে এন্ধাৰ নামিছে। প্ৰতিজন সৎ ব্যক্তিৰ জীৱনলৈ। © ইনু Like this post? Don’t forget to share it with your friends!

বৰ দুখ লাগিলে আপুনি কি কৰে? মই নিজৰ লগতেই কাজিয়া কৰোঁ। মানে মোৰ বিবেকৰ দুটা উদ্দেশ্যক লৈ বিবেকেই বিবেকৰ লগত কাজিয়া কৰে! কিযে আমোদজনক দন্দ এয়া আপুনি ইয়াক আত্মদন্দ বুলি ক'ব পাৰে। দুখ লাগিলে এবাৰ বিবেকে কয় আত্মহত্যা কৰ। আন এবাৰ আকৌ বিবেকে নকয় আত্মহত্যা মহাপাপ। কয়, তই দেখা সপোনবোৰ বাস্তৱলৈ ৰূপান্তৰ কোনে কৰিব? আত্মদন্দৰ ফলবোৰো আমোদজনক –চকুলো,যন্ত্ৰনা,হা-হুমুনিয়াহ ইত্যাদি ইত্যাদি। বৰ আমোদজনক নহয়নে? আত্মদন্দ। © Inu Etc Like this post?  Don’t forget to share it with your friends!

আজি কবিতা লিখা নাই। বুকুৰ ভিতৰত উমি উমি জ্বলি থকা যন্ত্ৰনাৰ জুইকুৰা নিয়ন্ত্ৰন কৰিবলৈ মাথোঁ চকুলোৰ প্ৰলেপ দিছোঁ। জানা, বৰ কষ্ট হৈছে মোৰ তোমাৰ চকুলোবোৰ দেখি যদিও, মচি দিয়াৰো অধিকাৰ মোৰ নাই! মোৰ নিজৰ যন্ত্ৰনাবোৰ অলপ হলেও নিয়ন্ত্ৰন কৰিব পাৰো। কিন্তু তোমাৰ কষ্টত মোৰ নৈ হৈ বৈ যোৱা চকুলো মই বাধা দি ৰাখিব নোৱাৰো। কিয়? কিয় ইমান ভাল পাওঁ তোমাক নাইবা, তুমি মোক কিয় ইমান ভালপোৱা? মোৰ বাবেইতো তোমাৰ কষ্ট আৰু তোমাৰ কষ্ট বাবেইতো- মোৰ চকুলো। আৰু নিলিখো অলপ কান্দি লওঁ ! © Inu Etc Like this post?  Don’t forget to share it with your friends!

              চাৰিওফালে অন্ধকাৰ আৰু অন্ধকাৰ। এই অন্ধকাৰ ফালি দুডাল সৰলৰেখাৰ ওপৰেৰে আগুৱাই গৈছে নিশাৰ 'ট্ৰেইন'খন। ঘৰত মোৰ বিয়াৰ কথা বাৰ্তা চলি আছে। সেয়ে ঘৰ মানে গুৱাহাটীলৈ গৈ আছোঁ। কলকাতাৰ পৰা ট্ৰেইনত উঠিছো। মোৰ কোঠাটোত থকা মানুহকেইজনৰ লগত আড্ডা মাৰি ভালদৰেই সময়বোৰ পাৰ কৰিলো। কিন্তু সকলোবোৰ এটা এটাকৈ নামি যোৱাত মই বৰ অকলশৰীয়া হৈ পৰিলো। নিশাৰ অন্ধকাৰে মোক গ্ৰাহ কৰি পেলালে।                  মই নামিম একেবাৰে শেষ ষ্টেশনত।সেয়ে ভাৱিলো এঘুমটি মাৰি লওঁ। কিয়নো শেষ ৰাতিহে মই মোৰ গন্তব্য স্থান পাম। নিদ্ৰাদেৱীৰ কোলাত অলপ সময় শুইছিলোহে, হঠাৎ জোৰকৈ দিয়া জোকাৰণি এটাৰে ট্ৰেইনখন ৰৈ গ'ল। কিবা এটা বুজি পোৱাৰ আগতেই দেখা পালোঁ এজনী ছোৱালী ট্ৰেইনখনলৈ উঠি আহিল। এন্ধাৰ বাবে ছোৱালীজনীক ভালকৈ দেখা নাপালো। ট্ৰেইনখন আকৌ চলিবলৈ ধৰিলে। মই আকৌ ভয়েই খাইছিলো। ডকাইতৰ দলেই ট্ৰেইনখন ৰখালে কিজানি! এই ঠাইখনত প্ৰায়ে বোলে ডকাইতে ট্ৰেইন ৰখাই ট্ৰেইনৰ মানুহক হাৰাশাস্তি কৰে।              যিয়েই নহওক ট্ৰেইন খন আকৌ চলিব ধৰাত ময়ো যেন বাচি গলো ভাৱেৰে স্বস্তিৰ নিশাহ এটা এৰি দিলো। এইবোৰ ভাৱি থাকোতেই কাষতে বহা ছোৱাল